Het zat er al in, al heel
in het begin.
Het altijd willen
tekenen... willen creëren.
En dat niet alleen, maar
met z’n twee.
Ik weet het nog goed en
ik denk zus ook.
Zes jaren jong waren we.
Onze eerste teken- en
schilderlessen bij schilder “Don Nederhand” te Apeldoorn.
Vrij werken en vooral
schilderen op grote doeken.
Stille levens,
landschappen of abstracten, wat we maar wilden maken.
Het woord “stilleven”
leerden wij daar kennen.
Dons katten die tussen de
ezels in zijn atelier doorliepen, waarvan er 1 een witte was, die telkens een
andere kleur kreeg door verfspetters of pastelpoeder.
Wij als jongste
leerlingen met de grootste productie.
Stapels werk hebben we er
gemaakt.
Stapels die, jaren en
jaren later, bij de inhoud van alle mappen met werk zaten voor onze toelating
op de kunstacademie.
Altijd gingen wij met z’n
tweeën naar Dons lessen. En toen onze moeder een eigen atelier in de tuin
kreeg, waren we daar elke dag na school wel te vinden. Uiteindelijk hebben we
beiden de academie in Groningen gedaan, weliswaar een jaar na elkaar.
Na de
academie zijn we samen gaan werken en dat doen we nog steeds.
Vrij werk (het
liefst schilderijen op groot doek), kinderboeken, geboortekaartjes,
wenskaarten... We werken er tegelijk of omstebeurt aan.
Nog altijd dikke mik...
mijn Zus&ik
door Ati
Gemaakt voor Zus 30e verjaardag (kleurpotlood)
